Uszkodzenie naskórka to otarcie, któremu czasami towarzyszy ból, a nawet krwawienie. Takie rany powstają w wyniku otarcia mechanicznego i mają różną lokalizację, wielkość i głębokość.
Cechy ran
Ból. Występuje w odpowiedzi na uszkodzenie zakończeń nerwowych znajdujących się w skórze lub błonie śluzowej. Ból może również wystąpić z powodu ich kompresji z powodu obrzęku. Krwawienie rozwija się w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych, które znajdują się na różnych głębokościach. Im większe naczynie, tym bardziej aktywne będzie krwawienie. Szczelina (pęknięcie krawędzi rany). Spowodowane jest skurczem elastycznych włókien skóry.
Jak działa proces gojenia się ran
Skóra jest największym organem naszego ciała. Wspomaga termoregulację, uczestniczy w regulacji bilansu wodnego, stanowi barierę nie do pokonania dla mikroorganizmów i innych zewnętrznych czynników drażniących. W przypadku naruszenia jej integralności wszystkie te funkcje w miejscu urazu ulegają osłabieniu lub całkowitemu „wyłączeniu”. Dlatego procesy gojenia rozpoczynają się od pierwszych sekund pojawienia się rany. Wyróżnia się następujące etapy procesu gojenia się ran:
Faza zapalna. Rozpoczyna się natychmiast po zerwaniu integralności skóry i trwa około 3 dni. Pierwszym krokiem w tej fazie jest zatrzymanie krwawienia. W przypadku uszkodzenia rany powstają substancje, które prowadzą do skurczu naczyń krwionośnych, następnie tworzą się „kleje” płytek krwi, które blokują światło uszkodzonych naczyń. Czas trwania tej fazy wynosi około 10 minut.
Faza regeneracji i proliferacji. Na tym etapie uruchamiane są procesy mające na celu odbudowę naczyń krwionośnych i wypełnienie powierzchni rany tkanką ziarninową. To młoda tkanka łączna, która jest podstawą „nowej” skóry, a raczej blizny.
Faza epitelializacji. Rozpoczyna się od momentu wytworzenia się w ranie wystarczającej ilości kolagenu. Zwykle proces ten trwa około trzech tygodni od momentu uszkodzenia skóry. Blizna powstaje z kolagenu, który stopniowo „dojrzewa”. Następnie dochodzi do epitelializacji, podczas której komórki nienaruszonego nabłonka migrują do brzegów rany. Zwykle rana zagoi się w ciągu 8 tygodni.
Rodzaje gojenia się ran
Rana może goić się sama z siebie lub proces ten może zostać przyśpieszony. W takim przypadku brzegi tkanek łączy się „ręcznie” za pomocą plastra przylepnego i innych środków. Takie działania mogą być wykonywane tylko w przypadku braku infekcji i ciał obcych w ranie. Ta metoda pozwala uzyskać najlepszy efekt kosmetyczny, przyspieszyć regenerację skóry i ułatwić proces pielęgnacji ran. Podczas gojenia wtórnego, brzegi rany nie łączą się, a jej powierzchnia pozostaje otwarta. W takim przypadku możesz użyć bandaży lub chusteczek, aby chronić się przed infekcją. Z opatrunkami lub bez można dodatkowo stosować różne środki przyspieszające proces gojenia. Do tej grupy zalicza się kremy zawierające antyseptyczną chlorheksydynę i prowitaminę B5 - dekspantenol, która działa regenerująco i przeciwzapalnie na uszkodzone tkanki. Krem również chłodzi skórę, łagodząc w ten sposób ból. Gojenie się pod strupem jest charakterystyczne dla małych powierzchownych zmian skórnych. Strup tworzy się z zakrzepu krwi, który z czasem wysycha. Jest to gęsta, ciemna skorupa ściśle przylegająca do rany. Po kilku dniach strup odpada i pojawia się delikatna blizna. W takich przypadkach pomoc lekarska nie jest wymagana, ponieważ proces gojenia rzadko przebiega z powikłaniami. Gojenie ran można też przyśpieszyć za pomocą metod domowych. W takim przypadku należy stosować na przykład aloes czy inne domowe zioła.
